Londra’da bir deli divane: Uğur Yücel Neyzen oldu gezdi dünyayı

Kimine göre aklın sınırlarını zorlamış bir deli, kimine göre meyhanede bir veli, serseri ruhundan üflediği ‘ney’i, içmeden duramadığı ‘mey’i ile, iç yolunda bir melami, hiç yolunda bir derbeder… O, ‘hiç’liğin Kralı: Neyzen Tevfik…

Elinde ney, dilinde taştan kelimelerle; haksızlığa, yobazlığa, zulme başkaldıran, toplum kurallarını hiçe sayan, başına buyruk, sınır tanımaz şair, müzisyen, hiciv ustası Neyzen Tevfik’in, Bektaşi tekkesinden akıl hastanesine uzanan hiçlik yolculuğu bu…

Usta oyuncu Uğur Yücel’in büyük beğeni toplayan tek kişilik oyunu ‘Neyzen’, Londra Türkçe Konuşanlar Tiyatro Festivali’nin açılış oyunu olarak Millfield Theatre’da sahnelendi. Biletleri günler öncesinden biten oyuna Londra seyircisinden büyük ilgi vardı. Yücel dakikalarca ayakta alkışlandı.

Uğraş Güneş yazdı Can Yücel yönetti

Uğraş Güneş’in yazdığı, Can Yücel’in yönettiği, Uğur Yücel’in sahnede devleştiği oyun, Neyzen Tevfik’in hayat hikayesini, dünyasını,  anlatıyor. Bu oyunla Uğur Yücel, yıllar sonra tekrar tiyatro sahnesine dönmüştü.

Yücel bir söyleşisinde oyunla ilgili şöyle demişti:”Bir yazıda oyun günü benim için Neyzen günüdür demişim. Oyunculuğu bürünmek olarak tanımlarım. Bir karaktere bürünmek. O halde elimizdeki tehlikeye bakın. Neyzen’e bürünmek. Kolay olmuyor bu. Sabahleyin dünyaya kepenkleri indirip bir odada Neyzen’le başbaşa kalmak. Deli, filozof, şair, aşık, serseri, başıbozuk, anarşişt, saatli bomba, bektaşi, küfürbaz, nüktedan. Daha çok nitelik yakıştırılır. Bunları sayarken bile yoruluyor insan.

Oyun saati gelmiyor bir türlü. Sahneye çıkana kadar zor geçiyor günüm. Oyuna çıkana kadar karanlık yanıyla dolanıyorum üstadın. Oyun sonu yaşadığım mutluluk anlatılamaz. Uyumak da zor oluyor. Neyzen’ den sıyrılmak için sızmak gerekiyor. Kısmen gündelik hayatımdaki öfkelerimi, küçük mutluluklarımı, şakalarımı küfürlerimi dillendiriyorum sahnede. Bu yanıyla ferahlatıcı da oluyor. Zor geçiyor Neyzen günü kısacası. Ama finali hep mutlu son!”

Oyun, ‘hiç’in peşinde alemlerde bazen mecnun bazen meczup gezerken Marmara Denizi kadar rakı içtiği rivayet edilen, veli ile deli arasında ince çizgide tekkesi kalbi olarak yaşamış Neyzen’in hayat hikayesini dünyasını, dostlarını; anekdotlarla hicivlerle şiirlerle anlatırken, sivri dilli sarhoş bilgenin tarifsiz ruhunun derinliklerinde hiçten hepe varmaya çalışıyor.