İstanbul yakında bir sarnıca daha kavuşacak: Karadeniz Medresesi Sarnıcı gün yüzüne çıkarılıyor

İstanbul’daki tarihi eserleri gün yüzüne çıkarma çalışmaları kapsamında yeni bir adım daha atıldı. İstanbul, Fatih Camii’nin altında 43 sütunuyla günümüze kadar ayakta kalan 51 metre uzunluğundaki Karadeniz Medresesi Sarnıcı, gün yüzüne çıkarılacak.

Eski İstanbul olarak anılan Edirnekapı’dan Sarayburnu’na kadar uzanan tarihi yarımadada çok sayıda sarnıç bulunduğu biliniyor. Yerebatan ve Şerefiye Sarnıçları ziyarete açıkken ziyaretçilerini ağırlamayı bekleyen başka sarnıçlar da var. Fatih Camii’nin altındaki Karadeniz Medresesi Sarnıcı da gizli kalmış tarihi yapılardan biri. Bizans döneminde inşa edildiği düşünülen sarnıç, caminin Haliç tarafındaki bahçesinin alt kısmında yer alıyor. Geçmişte, bölgenin su ihtiyacını karşılamak için kullanılan sarnıcın üstünde de medrese bulunuyor.

Sarnıcın üst kısmındaki Karadeniz Medresesi’ndeki restorasyon da devam ediyor.

Sarnıcın 51 metre uzunluğunda, 35 metre genişliğinde olduğunu ve 43 sütunla ayakta durduğu açıklandı. Vakıflar İstanbul 1. Bölge Müdürlüğü Sanat Eserleri ve Yapı İşleri Şube Müdürü Feyyaz Fidan, Karadeniz Medresesi’ndeki restorasyon çalışmalarını şöyle anlattı:

“Karadeniz Medresesi restorasyonuna 2022 mart ayında başladık. Bu restorasyon kapsamında özellikle muhdes yapı elemanlarının tamamını yapıdan uzaklaştırdık. Özgün tekniğinde kapı, pencere doğramalarına devam ediyoruz. Özgün kepenklerin temizlikleri yapıldı. Nefaset sıvaları tamamlandı. Güçlendirme imalatları büyük ölçüde tamamlandı. Kurşun işlerinde de sona yaklaşıldı. Bunun dışında zemin imalatları Horasan şapa hazır hale getirildi. Kültür ve Turizm Bakanlığı Genel Müdürlüğü olarak başladığımız son etap Karadeniz Medresesiyle ilgili restorasyonu bir an evvel bitirerek hizmete açmayı hedefliyoruz.”

1851 tarihli bir belgede sarnıç görülüyor

Karadeniz Medresesi Sarnıcı’nın Çifte Baş Kurşunlu, Çifte Ayak Kurşunlu medreselerinden başlayarak Fatih Camii avlusunun kuzeybatısına doğru uzandığını anlatan Fidan, “1851 tarihli bir belgede bu sarnıca rastlıyoruz. Ancak 19. yüzyılda tarihlenen vakıf su yolları ve Pervititch haritalarında ayırt edici bir biçimde çizilmediğini görüyoruz. Bu da bize bu dönemde kullanılmadığını ifade ediyor” dedi. Sarnıçla ilgili 1939’da mimar ve restoratör Ali Saim Ülgen ile yazar Halim Baki Kunter’in tespitlerinin olduğunu belirten Fidan, buna göre sarnıçta moloz ve ağaç köklerinin bulunduğunun, havasız ve kokulu vaziyette olduğunun yazıldığını da söyledi:

“Ahşap gergilerinin yok olduğunu görüyoruz. Derinliğinin dört metre olduğunu tarihi belgelerden de görüyoruz. Hem örgü sistemine hem derzlere baktığımızda özgün Bizans sarnıcı olduğunu anlayabiliriz. Berraklığından ve klor kokusundan burada biriken suyun şebeke suyu olduğunu düşünüyoruz.”

Ekipler, Karadeniz Medresesi restorasyonunun tamamlanmasına müteakip Karadeniz Medresesi Sarnıcı’nı da restorasyonunu tamamlayarak kısa süre içinde ziyarete açmayı hedefliyor.

British Museum’da skandal büyüyor! Çalıntı eserler eBay’de satışta