20 Kasım 1901’de Selanik’te doğan ‘Mehmet Nazım’ edebiyat tarihinde “Nazım Hikmet” adıyla tanındı. Ran soyadını ise sonradan aldı. Dedesi Nazım Paşa’nın etkisiyle şiire ilgi duyan usta kalem genç yaşta yazmaya başladığı şiirleriyle uluslararası üne kavuştu. İlk şiir kitabı Güneşi İçenlerin Türküsü’nü 1927’de Bakü’de yayınladı. Pek çok davada yargılandı. 1933’te tutuklandı ve 28 yıl 4 ay hapse mahkum oldu. 1939’da 17 bin mısradan oluşan Memleketimde İnsan Manzaraları eserini yazdı. 1950’de serbest kaldı. Aynı yıl Nobel’li yazar Pablo Neruda ile birlikte Uluslararası Barış Ödülü’ne layık görüldü. Neruda onun için “Nazım’a sahip çıkın, biz onun yanında şair bile sayılmayız” dedi. 1951’de Türk vatandaşlığından çıkarıldı. 3 Haziran 1963’te Moskava’da hayatını kaybetti. 5 Ocak 2009 tarihli Bakanlar Kurulu kararıyla yeniden Türk vatandaşlığına kabul edildi.